της Μαρίας Δρακάκη
Η νέα μόνιμη έκθεση του Μουσείου θα επιχειρήσει να απευθύνει ένα «ερώτημα ανοιχτό» στην κοινότητα για τον ζωντανό διάλογο της εκπαίδευσης με τις τέχνες και τον πολιτισμό, ευρύτερα.
Ένα πρωτότυπο εκθεσιακό αφήγημα σαν “ερώτημα ανοιχτό” θα δομήσει το σημασιολογικό πλαίσιο της νέας μουσειακής έκθεσης σε όλους τους χώρους του κύριου σώματος του Μουσείου.
Εκεί, και με τον τρόπο που πετά η ψυχή του επί 25 χρόνια, πλούσια με δυνατά συναισθήματα, καθώς η πορεία του στον χώρο και τον χρόνο, σημαδεύεται από χαρούμενες και λυπημένες μέρες ,από χαρές, γέλια, δημιουργία αγωνίες, φόβους, απογοητεύσεις, αλλά και ατσαλώνεται από συγκινησιακούς δεσμούς με ανθρώπινες ομάδες και μονάδες, που αντισταθμίζουν τα εμπόδια και ανατροφοδοτούν την πίστη και την αφοσίωση στην αποστολή του.
Η έκθεση θα επιδιώξει να αναβαθμίσει αισθητικά με ένα πρωτότυπο μουσειολογικό σκεπτικό και επιστρατεύοντας δημιουργικές μουσειογραφικές παρεμβάσεις, όλους τους εσωτερικούς χώρους του Μουσείου .
Ο μουσειολογικός σχεδιασμός διαπνέεται από μια οπτική οικονομίας τεκμηρίων που θα παρουσιαστούν με έμφαση στην αισθητική τους διάσταση και τους πολλαπλούς συμβολισμούς τους,για να προ(σ)καλέσουν (σε) διεργασίες διαμεσολάβησης στην ερμηνεία τους από το κοινό.
Υλικά παγιωμένα για χρήση στην σχολική ζωή, με τον λειτουργικό τους χαρακτήρα, θα αξιοποιηθούν με έμφαση στην αισθητική τους υπόσταση για να υποστηρίξουν την ερμηνευτική απόδοση των επιλεγμένων τεκμηρίων που θα εκτεθούν.
Χαρτί, πανί, νήμα μολύβι, πενάκι , μελάνι, κιμωλία, ξύλο, πηλός, πέτρα, χρώμα, φως, σκιά, μαύρο λευκό, τραχύ, λείο, πυκνότητα ,διαφάνεια ειδών γραφικής ύλης, ήχος, εικόνα, σχήματα, όγκοι, φόρμες θα συναντηθούν με την σύμπραξη όλων των μορφών τέχνης, για ξεκλειδώσουν την έμπνευση και τη δημιουργία σε μια εκθεσιακή ατμόσφαιρα που θα υποβάλει σε «ανοιχτή δοκιμασία» την ανταπόκριση του κοινού….
Η μουσειολογική ιδέα επενδύει για την παρουσίαση ενδεικτικών τεκμηρίων της εκπαιδευτικής κληρονομιάς στα βασικά μορφικά στοιχεία της εικαστικής γλώσσας διαμορφώνοντας διαφορετικά επίπεδα υποδήλωσης και συνδηλώσεων στην παρουσίαση τους.
Προσκαλεί το κοινό του Μουσείου, κάθε πολίτη, σε μια απελευθερωμένη απόκριση ανοιχτή, χωρίς αντιληπτικά εμπόδια και προκαταλήψεις με ευρηματικές ευκαιρίες και δυνατότητες έκφρασης και επικοινωνίας ΔΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ.
Η διαμεσολάβηση ως μια διαδικασία δόμησης προσωπικού νοήματος, αποτέλεσμα του βιώματος της πρόσληψης της εκθεσιακής αφήγησης, θα επενδύσει στο ατομικό και συλλογικό βίωμα και δεν θα προϋποθέτει συγκεκριμένη πορεία στο μουσειακό περιβάλλον, ιεραρχίες και επιβεβλημένες αφηγήσεις.
Θα ενθαρρύνει τον επισκέπτη να επισκεφτεί πολλές φορές το Μουσείο και να επιλέξει αβίαστα μια ενότητα εκθεμάτων, ή ένα μονάχα έκθεμα, ή συγκεκριμένα σημεία επαφής του με τον μουσειακό χώρο με τα δικά του κριτήρια, για να ανακαλύψει «κρυμμένα μηνύματα οικεία, αισθητικά και αξιακά» που θα έχουν νόημα για τη δική του ζωή και καθημερινότητα. Θα ξεκλειδώσει «σαν ερώτημα ανοιχτό» αβίαστα την φαντασία, την ατομική περιέργεια, τη μνήμη, την έμπνευση το συναίσθημα, προκειμένου αυτά να διασταυρωθούν με τα διαφορετικά
βλέμματα της ομάδας στον κύκλο ή απλά να ξυπνήσουν νέες σκέψεις και ιδέες στο «εσωτερικό¨ του προσώπου. Και οι δύο αυτοί κομβικοί στόχοι όμως προσδιορίζονται ως ισοδύναμοι στο βασικό σκεπτικό της συγκεκριμένης περιοδικής έκθεσης
Στοιχεία του εικαστικού λεξιλογίου εναρμονισμένα ευρηματικά με την βιογραφία του κάθε εκθέματος θα προσκαλούν σε νέες μεταγραφές τους συμμετέχοντες επισκέπτες σε πολλαπλές απαντήσεις δηλώσεις, ενθυμήσεις, αναγνώσεις, ερμηνείες που θα εξελίξουν και θα πλουτίσουν ανεκτίμητα τη βασική μουσειολογική ιδέα.
Σκοπός κρίσιμος της νέας έκθεσης, η ευαισθητοποίηση στη διαχρονική δυναμική του οπτικού πολιτισμού με άσκηση σε εμπειρίες που ενθαρρύνουν τη συμμετοχή με έκφραση και επικοινωνία ΔΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ και διαμορφώνουν μακροπρόθεσμα στάσεις συνειδητοποίησης της άρρηκτης σχέσης του πολιτισμού με την εκπαίδευση σε παιδαγωγικό πλαίσιο αναφοράς.
Οι εμπειρίες απόκρισης των επισκεπτών στην έκθεση «ΣΑΝ ΕΡΩΤΗΜΑ ΑΝΟΙΧΤΟ» μέσω σχεδιασμού διαδικασιών σύνθεσης από τα διάφορα σημεία επαφής που θα αναδεικνύονται με ανάλογες τακτικές εμψυχώσεις στον χώρο του, κατά τη διάρκεια της θα (ανα)τροφοδοτήσουν τις συλλογές του Μουσείου με νέες ιστορίες στον χώρο και στον χρόνο της σχολικής ζωής και κυρίως με νέα τεκμήρια υλικής και άυλης εκπαιδευτικής κληρονομιάς.
Ένα ερώτημα ανοιχτό δεν επιτρέπει την παραγκώνιση καμιάς ανοιχτής σκέψης –έκφρασης, καθώς το νήμα κύκλου με τα χρώματα και τον πλούτο των αποχρώσεων που θα αποκαλύπτονται, θα ξεδιπλώνεται από το κέντρο προς τα έξω, σε μια ατέρμονη δυναμική εξέλιξη συμμετοχής και συνδιαμόρφωσης στην κοινότητα.
Επιπλέον δεσμεύεται ότι με ανοιχτές διαδικασίες δεν θα παραλείπει ποτέ και τις απαραίτητες και πολύτιμες στιγμές αναστοχασμού από το εξωτερικό περιβάλλον προς την φροντίδα του εσωτερικού, με αναψηλάφηση των επιπέδων νοημάτων και αξιών που σηματοδοτούν την ατομική ταυτότητα του ανθρώπινου πυρήνα του.
Για να χαρτογραφήσουν εν τέλει αυτές οι διεργασίες, μέσω των προσφερόμενων πρωτότυπων πολυαισθητηριακών εμπειριών της νέας του έκθεσης, αλλά και μέσω της επίπονης πολύχρονης βιωμένης εμπειρίας του, τη σύνθετη, αλλά συνεκτική συλλογική ταυτότητα της κοινότητας, η οποία με τη σειρά της θα τεκμηριώσει επίσημα πλέον την εκκίνηση της πολυσυζητημένης ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ του, την μοναδική ιστορική του ταυτότητα.
