Το Μαϊάμι καταγράφει τον υψηλότερο κίνδυνο «φούσκας» στις διεθνείς αγορές κατοικίας, σύμφωνα με τη νέα μελέτη του UBS Global Wealth Management.
Υψηλός κίνδυνος παρατηρείται επίσης στο Τόκιο και τη Ζυρίχη, ενώ αυξημένες πιέσεις εντοπίζονται σε Λος Άντζελες, Γενεύη, Άμστερνταμ και Ντουμπάι, με τις δύο τελευταίες πόλεις –μαζί με τη Μαδρίτη– να σημειώνουν τη μεγαλύτερη αύξηση κινδύνου σε σχέση με την προηγούμενη έκδοση της έρευνας.
Αντίθετα, μέτριος κίνδυνος εντοπίζεται σε Σίδνεϊ, Βανκούβερ, Τορόντο, Μαδρίτη, Φρανκφούρτη και Μόναχο. Το Λονδίνο, το Παρίσι και το Μιλάνο κατατάσσονται πλέον στην κατηγορία χαμηλού κινδύνου, όπως και το Χονγκ Κονγκ, το Σαν Φρανσίσκο, η Νέα Υόρκη και το Σάο Πάολο – με την τελευταία να εμφανίζει τη μικρότερη πιθανότητα «φούσκας» μεταξύ όλων των πόλεων που αναλύθηκαν.
Πτώση τιμών σε παλαιότερα επίκεντρα κινδύνου
Η μελέτη καταγράφει γενικευμένη επιβράδυνση, με τον μέσο κίνδυνο φούσκας να μειώνεται για τρίτη συνεχόμενη χρονιά. Πόλεις που το 2021 βρίσκονταν ψηλά στον δείκτη, όπως η Φρανκφούρτη, το Παρίσι, το Τορόντο, το Χονγκ Κονγκ και το Βανκούβερ, κατέγραψαν μείωση πραγματικών τιμών σχεδόν 20% από τα υψηλά τους, καθώς οι αυξήσεις επιτοκίων περιόρισαν τη ζήτηση. Στον αντίποδα, οι πόλεις με μικρότερες ανισορροπίες είδαν τις τιμές τους να υποχωρούν κατά μόλις 5% κατά μέσο όρο.
Οι εξαιρέσεις: Ντουμπάι, Μαϊάμι και Μαδρίτη
Το Ντουμπάι και το Μαϊάμι κινούνται αντίθετα με την τάση, σημειώνοντας άνοδο σχεδόν 50% στις πραγματικές τιμές μέσα στην τελευταία πενταετία. Το Τόκιο και η Ζυρίχη ακολουθούν με αυξήσεις 35% και 25% αντίστοιχα. Ιδιαίτερη περίπτωση αποτελεί η Μαδρίτη, που το 2024–2025 σημείωσε άνοδο 14%, τη μεγαλύτερη ανάμεσα σε όλες τις πόλεις της έρευνας.
Το ζήτημα της προσβασιμότητας
Η μελέτη επισημαίνει ότι η μειωμένη οικονομική δυνατότητα απόκτησης κατοικίας αυξάνει τον κίνδυνο για ρυθμιστικές παρεμβάσεις. Στο Χονγκ Κονγκ, η αγορά ενός διαμερίσματος 60 τ.μ. απαιτεί 14 ετήσια εισοδήματα, ενώ στο Τόκιο, το Παρίσι και το Λονδίνο ο δείκτης τιμής προς εισόδημα ξεπερνά το 10. Για έναν εξειδικευμένο εργαζόμενο, ο οικονομικά προσιτός χώρος διαβίωσης είναι σήμερα περίπου 30% μικρότερος από ό,τι το 2021.
Ήδη, αυστηρότερα μέτρα –από νέους φόρους έως περιορισμούς στις αγορές ακινήτων και ελέγχους ενοικίων– έχουν μειώσει την ελκυστικότητα αγορών όπως το Βανκούβερ, το Σίδνεϊ, το Άμστερνταμ, το Παρίσι, η Νέα Υόρκη και το Λονδίνο.
Προοπτικές
Παρά την επιβράδυνση, η UBS εκτιμά ότι η περιορισμένη προσφορά κατοικιών και η πιθανή μείωση επιτοκίων έως το 2026 θα συνεχίσουν να στηρίζουν τις τιμές. Επιπλέον, η συνεχιζόμενη αύξηση του δημόσιου χρέους ενδέχεται να οδηγήσει επενδυτές σε ασφαλή καταφύγια με θετικές πραγματικές αποδόσεις, όπως η αγορά ακινήτων, τροφοδοτώντας νέο κύκλο ανόδου.
