Η ΕΕ διακρίνεται από μεγάλες δυσκολίες και υστερήσεις στην πολιτική της ενοποίησης ενώ αντίθετα μπορεί να θεωρηθεί ότι στο οικονομικό πεδίο-παρά τις δυσκολίες- το κοινό νόμισμα σίγουρα βελτίωσε τόσο τη διακίνηση εμπορευμάτων και ανθρώπων εντός της ΕΕ όσο και την ανταγωνιστικότητα της ως ενιαίο γεωγραφικό χώρο.
Του Καθηγητή Πάρι Α. Τσάρτα*
«Θύμα» αυτής της χρονικής υστέρησης στην ενοποίηση της ΕΕ. είναι και ο Τουρισμός, ο οποίος από την πρώτη περίοδο της ΕΕ αποτελεί ένα πεδίο προβληματισμού στο πολιτικό επίπεδο αλλά όχι και αντικείμενο συνεκτικής τουριστικής πολιτικής (είναι χαρακτηριστικό ότι η πρώτη σημειακή αναφορά στον Τουρισμό γίνεται στην Συνθήκη του Μάαστριχτ το 1992 ). Στην πορεία όμως της τελευταίας 20ετίας από την εποχή της Πράσινης Βίβλου (1995) έως και το 2010 όπου έχουμε την ιστορική έκθεση της ΕΕ. μετά τη Συνθήκη της Λισσαβόνας με τίτλο «Η Ευρώπη πρώτος τουριστικός προορισμός στον κόσμο», η κατάσταση σταδιακά βελτιώνεται. Οι παρεμβάσεις της ΕΕ στον τουρισμό διακρίνονται από τομεακό και κλαδικό χαρακτήρα και ποικίλουν θεματικά σε αντικείμενα όπως η βιώσιμη ανάπτυξη, ο ανταγωνισμός, οι μεταφορές, η πολιτική απασχόληση, η περιφερειακή ανάπτυξη, οι τηλεπικοινωνίες, οι τεχνολογικές εφαρμογές, κ.α
Είναι προφανές πάντως ότι ενώ ο Τουρισμός είναι ένα κυρίαρχο ζήτημα για την ανάπτυξη της ΕΕ δεν υπάρχει μια συγκροτημένη και πολυεπίπεδη τουριστική πολιτική και αυτό ενώ ο Τουρισμός είναι πλέον ο πρώτος τομέας απασχόλησης και οικονομίας στο σύνολο της Ευρωζώνης. Παραμένει δε υποβαθμισμένη και η θεσμική εκπροσώπηση του στο επίπεδο των Επιτρόπων όπου δεν υπάρχει Επίτροπος επιφορτισμένος αποκλειστικά με τον Τουρισμό. Αυτά συμβαίνουν την ίδια δε περίοδο όπου πλέον ο Τουρισμός και ο Πολιτισμός αποτελούν τους δυο βασικούς τομείς χρηματοδότησης του νέου ΕΣΠΑ βασικού χρηματοδοτικού εργαλείου της Περιφερειακής Ανάπτυξης, η χρηματοδότηση της οποίας είναι καθοριστικό θέμα για την τουριστική ανάπτυξη της Ελλάδας.
Σε αυτό το πλαίσιο είναι απόλυτη ανάγκη να επαναπροσδιορίσουμε ως χώρα τις προτεραιότητες που πρέπει να προωθηθούν στα πλαίσια της νέας περιόδου λειτουργίας της Ευρωβουλής. Συγκεκριμένα απαιτείται:
– Αναβάθμιση του θεσμικού ρόλου του Επιτρόπου του σχετικού με τον Τουρισμό
– Προώθηση μέσω του Ευρωκοινοβουλίου ενός πλαισίου συνεκτικής πολιτικής του Τουρισμού σε αντίθεση με τις κλαδικές και τομεακές παρεμβάσεις που έχουμε σήμερα
– Διεκδίκηση αύξησης της χρηματοδότησης και άμεσης προώθησης πολιτικών άμεσα συνδεδεμένων με τον Τουριστικό Τομέα της χώρας: περιφερειακή πολιτική, απασχόληση και εκπαίδευση, φορολογία, προβολή, κλπ.
Ο πρώτος Τομέας ανάπτυξης της χώρας απαιτεί εκπροσώπηση στην Ευρωβουλή ανθρώπων με γνώση και εμπειρία στον Τουρισμό, όπως ο γράφων αλλά και οι κκ. Γ. Βερνίκος (ΕΛΙΑ) και Γ. Τάσιος (Νέα Δημοκρατία). Η στήριξή σας στηρίζει τον Τουρισμό της χώρας.
*Πρύτανης Πανεπιστημίου Αιγαίου
Υποψήφιος Ευρωβουλευτής ΔΗΜΑΡ-Προοδευτική Αριστερά
www.paristsartas.gr
