Το Γεφύρι της Πύλης (Photo credit: By Food and Travel)

Ένα από τα πιο εύκολα και συγχρόνως εντυπωσιακότερα road trip που μπορεί να κάνει κάποιος στην ορεινή Ελλάδα είναι στην περιοχή της Ελάτης και του Περτουλίου, στο βουνό Κόζιακας της Θεσσαλίας. Ένα μέρος που πολλοί, και όχι άδικα, χαρακτηρίζουν ως οι «Ελληνικές Άλπεις».

Πρόκειται για μια διαδρομή που μπορεί να πραγματοποιηθεί με αφετηρία και τερματισμό την πόλη των Τρικάλων. Η καλύτερη εποχή για να γίνει είναι από τον Οκτώβριο έως το Δεκέμβριο, όταν η φύση ντύνεται στα μοναδικά φθινοπωρινά της χρώματα.

Ξεκινώντας από τα Τρίκαλα, κάνουμε την πρώτη μας στάση μετά από 22 χλμ. στο πέτρινο γεφύρι της Πύλης. Η σημασία της Πύλης ξεκινά από τους αρχαίους ελληνικούς και ρωμαϊκούς χρόνους, όταν το χωριό ήταν σημαντικός εμπορικός σταθμός. Διατήρησε τη σημασία του μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα και έκτοτε παραμένει ένα ζωντανό χωριό με αρκετούς κατοίκους. Το περίφημο πέτρινο γεφύρι της Πύλης είναι ένα από τα σημαντικότερα πέτρινα τοξωτά γεφύρια στην Ελλάδα και μέχρι το 1936 ήταν ο μοναδικός τρόπος σύνδεσης της Ηπείρου με τα Τρίκαλα. Χτίστηκε το 1514 υπό την επίβλεψη του Αγίου Βησσαρίωνα, γι’ αυτό και είναι γνωστό και ως γεφύρι του Αγίου Βησσαρίωνα. Ο χώρος γύρω από τη γέφυρα είναι πολύ όμορφα διαμορφωμένος και ιδανικός για χαλάρωση κάτω από τα μεγάλα πλατάνια.

Το Γεφύρι της Πύλης (Photo credit: By Food and Travel)

Μόλις μερικές εκατοντάδες μέτρα από τη γέφυρα, βρίσκεται η βυζαντινή εκκλησία της Πόρτα Παναγιάς. Είναι ένας βυζαντινός ναός μοναδικής αξίας και αισθητικής, που χτίστηκε το 1283 ως καθολικό μονής. Εκτός από την ωραία αρχιτεκτονική του ναού, έχουν επίσης διατηρηθεί εξαιρετικές αγιογραφίες στο εσωτερικό του. Είναι ο μοναδικός ναός στην Ελλάδα όπου οι παραστάσεις του Χριστού και της Παναγίας βρίσκονται εκατέρωθεν της πύλης του ιερού σε αντίθετη θέση από αυτή της ορθόδοξης χριστιανικής διάταξης (εδώ ο Χριστός είναι στα αριστερά και η Παναγία στα δεξιά).

Η εκκλησία της Πόρτα Παναγιάς (Photo credit: By Food and Travel)

Συνεχίζουμε το ταξίδι μας και μετά από μόλις 13 χλμ. κάνουμε την επόμενη στάση στη γνωστή Ελάτη. Χτισμένη σε υψόμετρο 938 μέτρων, είναι το μεγαλύτερο χωριό της περιοχής, το οποίο έχει αναπτυχθεί τουριστικά από τη δεκαετία του 1950. Εδώ θα βρείτε ξενοδοχεία, ξενώνες, εστιατόρια, καφετέριες και καταστήματα. Το χωριό διατηρεί την αυθεντική του ατμόσφαιρα και είναι ένα φιλόξενο μέρος, ιδανικό για περπάτημα στα πλακόστρωτα δρομάκια του και για ψώνια τοπικών προϊόντων

Η Ελάτη (Photo credit: By Food and Travel)

Λίγα χιλιόμετρα μετά την Ελάτη φτάνουμε στα Περτουλιώτικα. Πρόκειται για ένα οροπέδιο με καταπράσινα λιβάδια, όπου μπορείτε να θαυμάσετε τη φύση σε όλο της το μεγαλείο. Με μεγάλη ποικιλία δέντρων και φυτών, με μικρά ρυάκια και λιμνούλες, με πουλιά και άλλα μικρά άγρια ​​ζώα, αυτό είναι ένα μέρος που θα σας μείνει αξέχαστο. Στα Περτουλιώτικα υπάρχουν επίσης αρκετές δραστηριότητες που μπορείτε να απολαύσετε, όπως ιππασία και σκι (στο μικρό χιονοδρομικό κέντρο), ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες.

Τα Περτουλώτικα λιβάδια (Photo credit: By Food and Travel)

Στη συνέχεια 16 χλμ. μετά την Ελάτη και αφού διασχίσουμε το οροπέδιο φτάνουμε στο Περτούλι, τον επόμενο σταθμό του ταξιδιού μας. Το Περτούλι είναι ένα γραφικό χωριό, χτισμένο σε μια πλαγιά με φανταστική θέα στα γύρω βουνά. Το χωριό στο πέρασμα του χρόνου έχει καταστραφεί πολλές φορές. Η τελευταία ήταν το 1943 όταν κάηκε ολοσχερώς από τους Ναζί. Μετά τον πόλεμο, οι κάτοικοι έχτισαν ξανά το χωριό και ασχολήθηκαν με την ξυλουργία.

Στο κέντρο του χωριού, βλέπουμε το επιβλητικό Αρχοντικό Χατζηγάκη, έναν υπέροχο πύργο που χτίστηκε το 1890 από Ελβετούς αρχιτέκτονες για την οικογένεια Χατζηγάκη. Είχε φιλοξενήσει πολλούς πολιτικούς, μέλη βασιλικών οικογενειών και άλλες διάσημες προσωπικότητες μέχρι που καταστράφηκε το 1943. Σήμερα έχει αναστηλωθεί και λειτουργεί ως ξενοδοχείο. Εκτός από το Αρχοντικό Χατζηγάκη, το Περτούλι έχει και άλλους ξενώνες και εστιατόρια, και είναι ιδανικό μέρος για ένα Σαββατοκύριακο στο βουνό.

Το Αρχοντικό Χατζηγάκη (Photo credit: By Food and Travel)

Συνεχίζουμε το ταξίδι μας και μετά από 4 χλμ. διασχίζουμε ένα ακόμη υπέροχο χωριό, το Νεραϊδοχώρι, χτισμένο στο μέσον ενός δάσους από έλατα. Έξω από το χωριό και επί του δρόμου συναντάμε την  εκκλησία της Αγίας Παρασκευής που θα είναι η επόμενη στάση μας. Η εκκλησία είναι ότι σώζεται από το ομώνυμο μοναστήρι που χτίστηκε εδώ το 1792. Σύμφωνα με την παράδοση, ο κούφιος τρούλος του ναού χρησιμοποιήθηκε ως καταφύγιο και στα χρόνια της Τουρκοκρατίας ως κρυφό σχολειό.

Η Αγία Παρασκευή (Photo credit: By Food and Travel)

Αφήνοντας την Αγία Παρασκευή το ταξίδι μας παίρνει ενδιαφέρουσα τροπή καθώς αρχίζουμε να κατεβαίνουμε το βουνό και μετά από λίγα χιλιόμετρα ο δρόμος ακολουθεί τις όχθες του ποταμού Αχελώου. Μετά από συνολικά 30 χλμ., φτάνουμε τελικά στον επόμενο σταθμό του ταξιδιού μας, στα Τριπόταμα. Εδώ ένα μικρότερο ποτάμι, το Σκλινιασώτικο Ρέμα συναντά τον Αχελώο. Η συμβολή των ποταμών δίνει την εντύπωση ότι στο σημείο αυτό συναντώνται τρία ποτάμια και γι’ αυτό ονομάζεται Τριπόταμα. Είναι ένας τόπος μοναδικής φυσικής ομορφιάς, βαθιά μέσα στα βουνά της ηπειρωτικής Ελλάδας.

To Σκλινιασώτικο Ρέμα (Photo credit: By Food and Travel)

Από αυτό το σημείο, ακολουθούμε τις πινακίδες για Καλαμπάκα και μετά από 6 χλμ. στρίβουμε δεξιά στην πινακίδα για το χωριό Κρανιά. Το χωριό είναι κρυμμένο μέσα σε ένα πυκνό δάσος από έλατα και οξιές και έχει καλοδιατηρημένα πετρόχτιστα σπίτια. Στην είσοδο του χωριού, βρίσκεται το γραφικό πέτρινο γεφύρι της Κατούνας, που χτίστηκε τον 19ο αιώνα και αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα παραδοσιακής γεφυροποιίας.

Το γεφύρι της Κατούνας (Photo credit By Food and Travel)

Επιστρέφουμε στον κεντρικό δρόμο και συνεχίζουμε το ταξίδι μας προς Καλαμπάκα. Μετά από ένα χιλιόμετρο συναντάμε μια μικρή πινακίδα για την Ιερά Μονή Τιμίου Σταυρού, ένα πραγματικά μοναδικό μνημείο που αξίζει να επισκεφθούμε. Λίγα είναι τα ιστορικά στοιχεία που υπάρχουν για το μονή. Φαίνεται ότι η λειτουργία της σταμάτησε το 1924, αλλά ο τελευταίος μοναχός την εγκατέλειψε το 1943 όταν οι Ναζί την κατέστρεψαν και το μόνο που σώθηκε ήταν το καθολικό της.

Οι αρχαιολόγοι δεν είναι σίγουροι  για το έτος κατασκευής της, αλλά σύμφωνα με το αρχιτεκτονικό ύφος, την τοποθετούν γύρω στο 1770. Η μορφή της εκκλησίας με τους 12 τρούλους, τα πολύ μικρά παράθυρα που μετά βίας αφήνουν το φυσικό φως να μπει και η παντελής έλλειψη τοιχογραφιών, κατατάσσουν το ναό ως ένα πολύ σπάνιο μνημείο.

H Ιερά Μονή Τιμίου Σταυρού (Photo credit: By Food and Travel)

Από αυτό το σημείο, υπάρχουν δύο τρόποι για να συνεχίσουμε το ταξίδι και να επιστρέψουμε στην αφετηρία μας. Είτε επιστρέφουμε από τον ίδιο δρόμο (90 χλμ.) είτε συνεχίζουμε προς Καλαμπάκα, με τελικό προορισμό την πόλη των Τρικάλων (70 χλμ.). Αν επιλέξουμε τη δεύτερη επιλογή θα συναντήσουμε μερικά ακόμη χαρακτηριστικά και αυθεντικά χωριά όπως τον Αμάραντο και την Καστανιά.

Η πιο πάνω διαδρομή αποτελεί μια ιδανική ευκαιρία να επισκεφθείτε τα βουνά της Κεντρικής Ελλάδας και να γνωρίσετε μια μοναδικής ομορφιάς περιοχή που γνωρίζει ήπια τουριστική ανάπτυξη. Είναι μια διαδρομή που θα σας γεμίσει αξέχαστες εικόνες από ένα μέρος όπου η μαγεία της φύσης συνδυάζεται αρμονικά με εξαιρετικής ομορφιάς έργα του πολιτισμού μας.

Μπορείτε να βρείτε περισσότερες ταξιδιωτικές προτάσεις για μοναδικούς προορισμούς, αξιοθέατα, διαμονή και εστιατόρια στην ιστοσελίδα μας byfoodandtravel.com.