Με 1,4 δισεκατομμύρια διεθνή ταξίδια το 2024, ο παγκόσμιος τουρισμός αγγίζει επίπεδα σχεδόν ίσα με αυτά πριν από την πανδημία, σύμφωνα με την έκθεση του UNWTO. Κατάρ, Μαρόκο και Κολομβία καταγράφουν εντυπωσιακή άνοδο, οδηγώντας την ανάκαμψη και συμβάλλοντας σημαντικά στην αύξηση 11% των διεθνών μετακινήσεων.

Η έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού (UNWTO) δείχνει ότι το 2024 ο διεθνής τουρισμός άγγιξε τα 1,4 δισ. ταξίδια, με την ανάκαμψη να φτάνει το 99% των επιπέδων προ πανδημίας. Η εντυπωσιακή αυτή επίδοση μεταφράζεται σε επιπλέον 140 εκατομμύρια ταξιδιώτες σε σχέση με το 2023, με την Ασία-Ειρηνικό αλλά και αναδυόμενους προορισμούς να πρωταγωνιστούν.

Οι πρωταγωνιστές της ανόδου

Κατάρ: Με άνοδο 137% σε αφίξεις, το Κατάρ υπερδιπλασίασε τον αριθμό επισκεπτών σε σχέση με το 2019. Ο συνδυασμός υπερσύγχρονων υποδομών με βαθιά ριζωμένη αραβική κληρονομιά το καθιστά έναν από τους πλέον δημοφιλείς προορισμούς παγκοσμίως.

Μαρόκο: Καταγράφει αύξηση 35% από το 2019, προσελκύοντας ταξιδιώτες με τον πολιτιστικό του πλούτο, την ποικιλία τοπίων – από τη Σαχάρα έως τα Άτλαντα Όρη – και τις ιστορικές πόλεις Μαρακές και Φεζ.

Κολομβία: Με άνοδο 37% σε σχέση με το 2019, η χώρα καθιερώνεται ως ανερχόμενος προορισμός με έντονη πολιτιστική ταυτότητα, ζωντανές πόλεις όπως Μπογκοτά και Καρθαγένη, αλλά και μοναδικά φυσικά τοπία.

Η παγκόσμια εικόνα

Το 2024 η τουριστική κίνηση αυξήθηκε κατά 11% σε σχέση με το 2023, δείχνοντας τη στροφή των ταξιδιωτών σε πιο αυθεντικές, βιωματικές και ασφαλείς εμπειρίες. Εκτός από τους τρεις μεγάλους «νικητές», σημαντική άνοδο κατέγραψαν η Αλβανία (+80%), το Ελ Σαλβαδόρ (+81%), η Σαουδική Αραβία (+69%), αλλά και ευρωπαϊκοί προορισμοί όπως η Ανδόρα και η Μάλτα.

Προοπτικές

Η αναφορά του UNWTO δείχνει ότι ο τουρισμός έχει εισέλθει πλέον σε μια νέα φάση δυναμικής ανάπτυξης, όπου η διαφοροποίηση των εμπειριών και η αυθεντικότητα αποτελούν κεντρικά στοιχεία της ταξιδιωτικής ζήτησης.

Οι επιδόσεις του Κατάρ, του Μαρόκου και της Κολομβίας αναδεικνύουν τη δυναμική των αναδυόμενων προορισμών και τονίζουν την ανάγκη για στρατηγικές που θα συνδυάζουν την ανάπτυξη με τη βιωσιμότητα.